فراگیرى مهرورزى از پدیدههاى جهان
شکوفهها بر شاخه مىنشینند و گلها در گلستان بساط مىگسترانند ، مرغزارها سبز مىشوند ، باغها جلوهگرى مىنمایند تا به زندگى انسان طراوت و زیبایى ببخشند .
درختان در فصل میوه از میوههاى رنگارنگ پر مىشوند و با زبان حال به انسان مىگویند : خود ما یک عدد آن را براى خود مصرف نمىکنیم ، تو اى انسان بیا و آن چه مىخواهى از ما میوه ببر و مصرف کن و بفروش و بدن و زندگیت را اداره کن .
خورشید هر روز میلیونها تن از وجود خود را بىدریغ هزینه انسان مىکند و ماه گردون با ایجاد جزر و مد ، نخلستانها و مزارع ساحل دریاها را از باب مهرورزى به انسان آبیارى مىکند .
اعضا و جوارح بدن با وحدتى که در کارگردانى آنها حاکم است بدن را اداره مىکنند و چون عضوى به درد آید دیگر اعضا به یارى او مىشتابند تا از درد نجاتش دهند .
دندان درد مىگیرد ، مغز از طریق فرمان دادن به مراکز عصبى سبب مىشود آنان درد را حس کنند و شعور و مغز از پى راه علاج به حرکت مىافتند و پا ، انسان را به طبیعت مىرساند و زبان درد را بیان مىکند و گوش هدایت طبیب را مىشنود و نهایتاً درد به درمان مىرسد .
خدمتت کى مىتوان جبران نمودن چشم من چون به هر عضوم رسد دردى تو گریان مىشوى
برگرفته از کتاب مهرورزی و عشق نوشته ی حسین انصاریان
